πατρίδα

Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2012
βαθιά στο σοβά εχάρεξες με το νύχι:
"κακοποιημένη Άνοιξη
ποτέ μη ξαναρθείς"

από ψυχή στο λέω, άκουσε...
λιανό το μπόι μου να ξέρει
αν ήτανε που μάτωσε το δάχτυλο
ή αν των χνώτων η 'γρασιά 
εκύλησε στου τοίχου τη σχισμάδα
κι εγίνηκε στάλα άλικη
στάλακας στο πρεβάζι.
πρεβάζι που στον κόρφο του
πεισματικά ουρανό
θωπεύει ακόμα
 και φως...
'κείνο το Φως που μ΄έμαθε τα χρώματα
στο βλέφαρο να στήνω
και που έντυσε τα χώματα
προσμένοντας εμένανε 
επάνω τους να χτίσω 
ότι κάποιοι άλλοι κάποτε πατρίδα το φωνάξανε

(φωτο: εγκατελελειμένο αρχοντικό στο Πήλιο)
(μουσική: The Fletcher Memorial Home - Pink Floyd)

μνήμη

Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2012

"...Μας έλεγαν θα νικήσετε όταν υποταχτείτε.
Υποταχτήκαμε και βρήκαμε τη στάχτη.
[...] Μας έλεγαν θα νικήσετε όταν εγκαταλείψετε τη ζωή σας.
Εγκαταλείψαμε τη ζωή μας και βρήκαμε τη στάχτη.

Βρήκαμε τη στάχτη.  Μένει να ξαναβρούμε τη ζωή μας, τώρα που δεν έχουμε πια τίποτα.  Φαντάζομαι, εκείνος που θα ξαναβρει τη ζωή, έξω από τόσα χαρτιά, τόσα συναισθήματα, τόσες διαμάχες και τόσες διδασκαλίες, θα είναι κάποιος σαν εμάς, μόνο λιγάκι πιο σκληρός στη μνήμη.  Εμείς δεν μπορεί, θυμόμαστε ακόμη τι δώσαμε.  Εκείνος θα θυμάται μονάχα τί κέρδισε από την κάθε του προσφορά.  Τι μπορεί να θυμάται μια φλόγα;  Α θυμηθεί λίγο περισσότερο απ' ότι χρειάζεται σβήνει, α θυμηθεί λιγότερο απ' ότι χρειάζεται σβήνει.  Να μπορούσε να μας διδάξει, όσο ανάβει, να θυμόμαστε σωστά..."

Γ. Σεφέρης - "Ο Στρατής Θαλασσινός περιγράφει έναν άνθρωπο"


(φωτο: γωνιά στον Εθνικό Κήπο στην Αθήνα)
(μουσική: Dead can dance - The Summoning of the Muse)

το νύχτωμα στη θάλασσα

Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2012



στο τσάκισμα του κύματου 
απύθωσα το κορμί μου

να συλλαβίσει αργά αργά
τον πόνο και τον έρωτα

σκοτείνιασε ο πόνος μου
κι ο έρωτάς μου νότισε

θέλει Ψυχή η θάλασσα
και το σκοτάδι επίσης...

(μουσική: Ήτανε μια φορά - Στ. Ξαρχάκος, Ν. Ξυλούρης)